This, however, does not absolve us of our responsibilities as stewards of creation. Let us not forget that it was for Noah’s sake that the world was not utterly destroyed. The implication of the covenant with Noah is that “all it takes is one good person to restore hope!” (LS 71)
Advent is a reminder that human existence is constantly bathed in God's overpowering love, but is always a time of waiting, of expectation, for the fullness of God's justice and light lie only in the future.
W trakcie tego Adwentu zadajmy sobie pytanie: czy istnieje w nas wewnętrzne przekonanie, że możemy wnieść znaczący wkład w troskę o nasz wspólny dom?
Czytania z Pisma Świętego na tę niedzielę są przesiąknięte wzniosłym tematem nadziei. Pierwsze, pełne radości, czytanie z Księgi Izajasza rzuca mocne światło na dramatyczne wydarzenie jakim była niewola babilońska, czasu ciężkiej próby. Zarówno czas niewoli jak i powrotu z wygnania stanowi także drogą duchowego odrodzenia w relacji ze Stwórcą.
Jesteśmy ludźmi nadziei i nosimy tę nadzieję w naszych sercach, gdziekolwiek jesteśmy. Niech ta nadzieja umocni nasze postanowienie walki z przyczynami zniszczenia i śmierci.